Wskazówki dla rodziców

Jak pomóc dzieciom?

• Po śmierci ważnej dla Was osoby, proponujemy abyście jak najszybciej znaleźli chwilę czasu by porozmawiać o tym przykrym wydarzeniu ze swoimi dziećmi
• Przekażcie informacje dziecku w miarę prosty sposób - uważajcie, aby nie podawać zbyt wielu szczegółów.
• Wasze dzieci zapewne będą zadawać wiele pytań, bo taka jest ich natura. Jeśli nie jesteście w stanie odpowiadać na pytania swojego dziecka, możecie skorzystać z następującego rozwiązania "kochanie nie wiem jak odpowiedzieć na Twoje pytanie, ale myślę, że moglibyśmy znaleźć kogoś, kto mógłby nam w tym pomóc."
• Używajcie poprawnych sformułowań - takich jak "zmarły" etc. Proponujemy nie posługiwać się zwrotami typu: "on śpi" "Bóg zabrał ją" albo "wyjechał".
• Zadawajcie pytania swojemu dziecku, aby dowiedzieć się, co czuje, jak rozumie to, co sie stało.
• Gdy Wasze dziecko zauważy, że płaczecie, proponujemy nie ukrywać tego aktu, lecz wyjaśnić jego przyczynę. Pozwalajcie płakać również swoim dzieciom. Jesteście ich wzorami, pokażcie, że smutek jest czymś naturalnym, a dzielenie się żalem z bliskimi pomaga złagodzić ból.
• Używajcie imienia zmarłego, gdy o nim rozmawiacie.
• Rozmawiając z dzieckiem uwzględnijcie jego wiek i poziom rozumowania. Myślimy że mogą Wam pomóc specjalistyczne publikacje na temat przeżywania żałoby przez dziecko.
• Rozmawiajcie z dzieckiem o tym, co odczuwacie: smutku, złości, strachu, rozpaczy, przygnębieniu, zmartwieniu, etc.
• Rozmawiajcie z dzieckiem na temat pogrzebu. Wyjaśnijcie, na czym polega ten rytuał i dowiedzcie się czy Wasze dziecko chce brać w nim udział.
• Weźcie pod uwagę fakt, że Wasze dziecko może chcieć pożegnać ważną dla niego osobę. Dowiedzcie się, w jaki sposób chciałoby to zrobić. Możecie zaplanować z dzieckiem "ostatnie pożegnanie", a także, jeśli jest taka możliwość, dostosować program nabożeństwa do zdolności poznawczych Waszego dziecka.
• Jeśli przynależycie do jakiegoś systemu religijnego warto jest rozmawiać z dzieckiem o Bogu, i na temat tego, co dzieje się z ludźmi po śmierci..
• Zapewniajcie swoje dzieci, że jesteście otwarci na dyskusje z nimi w razie pytań lub niejasnych dla nich pogłosek- ważne żeby wiedziały, że mogą do Was zwrócić się o pomoc, kiedy tylko odczują taką potrzebę.
• Rozmawiajcie z dziećmi o wspomnieniach podkreślając to, co jest pozytywne.
• Zwróćcie uwagę na tzw. "złe sny". Takie stany są charakterystyczne dla procesu żałoby, rozmawiajcie o tym.
• Nagradzajcie przemyślenia Waszych dzieci komplementując.
• Bądźcie otwarci na przyjaciół dziecka gdyż mogą być pomocni w tej trudnej sytuacji.
• Bardzo ważny jest kontakt ze szkołą. Przedstawcie Waszą sytuację Kadrze, która ma bezpośredni kontakt z Waszym dzieckiem.
• Możecie zauważać następujące zachowania u swojego dziecka:

• drażliwość
• przywiązanie do jakieś zabawki i nieodstępowanie jej na krok
• histerie
• somatyczne skargi
• chwilowy spadek koncentracji, co może utrudniać funkcjonowanie w szkole
• lęk przed własną bądź Waszą śmiercią, ciemnościami, cmentarzem
• regresję w zachowaniu
• agresywne zachowania

To normalne uczucia. Jeśli kiedykolwiek poczujesz, że reakcje te są bardziej ekstremalne albo trwają dłużej niż uważasz, że powinny trwać- nigdy nie wahaj się skonsultować z profesjonalistą.

Źródło: www.americanhospice.org - strona internetowa American Hospice Foundation, stan z dnia 20 lutego 2008